Onze Club

W.C. De Bavostappers Zittaart vzw is aangesloten bij Wandelsport Vlaanderen vzw – IVV. Lidnummer 1046.

HISTORIEK

Op 16 maart 1996 werd in de schoot van K.W.B. Meerhout-Zittaart de wandelclub ‘De Bavostappers’ opgericht en onder het nummer A 046 sloten we aan bij de Vlaamse Wandelfederatie (V.W.F.). Na een samenwerking van drie jaar hebben we dan besloten onze eigen weg te gaan.
Sinds de oprichting is de club gestaag gegroeid, zodat we ondertussen om en bij de 480 leden tellen. Met onze club willen we iedereen bereiken die graag wandelt, om welke reden dan ook. Wandelen is een ideale manier om gezond bezig te zijn. Het sterkt het hart en bevordert de bloedsomloop, het is een sociale sport en werkt stressverlagend en zo zijn er nog wel meer goeie redenen om af en toe een stevige wandeling te ondernemen.

Ook voor wie graag grenzen verlegt, is wandelen een goed idee. Misschien ga je aanvankelijk wat aarzelend van start met een tocht van 5 km en stap je een tijdje later moeiteloos een parcours van 15 km af. Wie echt gebeten raakt door de wandelmicrobe, wil al snel meer en haalt zijn plezier in de lange afstanden.
Kortom, wandelen is een sport voor iedereen, bovendien ook goedkoop met steeds democratische prijzen voor zowel inschrijvingsgeld als consumpties tijdens de tochten.

Wie lid wil worden van de Bavostappers, is in ieder geval vrij om deze gezonde vrijetijdsbesteding naar eigen goeddunken in te vullen: alleen of in groep, op korte of lange afstanden en tegen een tempo dat hem of haar het beste ligt.

Geregeld organiseren we clubactiviteiten die steeds duidelijk aangekondigd worden in ons ledenblad, het ‘Wandelkrantje’. Bovendien geeft ons jaarprogramma een mooi overzicht van de gevarieerde waaier aan activiteiten.
Wie geïnteresseerd is om lid te worden van de Bavostappers, kijkt even onder ‘Lid worden’ waarbij je ook kan doorklikken naar het e-mailadres van de secretaris voor bijkomende informatie.

Jaarlijks organiseren de Bavostappers vier wandeltochten. Hierbij kunnen we rekenen op de belangeloze inzet van vele leden om deze organisaties steeds vlekkeloos te doen verlopen. Nieuwe helpers zijn natuurlijk ook steeds welkom om onze trouwe medewerkers een handje toe te steken. Misschien ben je wel geïnteresseerd om een parcours mee te helpen uitpijlen of uit te zoeken of bedien je graag de wandelaars in startzaal of controlepost. Ook op de parking hebben we heel wat mensen nodig.
Ten slotte willen we ons bestuur ook graag zo jong mogelijk houden. Ook daar kunnen we zeker nog enkele enthousiaste mensen gebruiken.

Het volstaat om een seintje te geven aan de voorzitter of één van de bestuursleden.

Zeker doen!

DE KATTEN VAN MEERHOUT – ONS LOGO

kat-onze-clubGemeenten of dorpen die beschikken over een bijnaam, zijn daar doorgaans fier op. De inwoners voelen zich, individueel of in kat-onze-club groepsverband, vereerd met wat als eretitel ervaren wordt. Nochtans is de oorsprong van een bijnaam meestal niet vleiend. Beter spreken we over spotnamen, die kwetsend bedoeld waren. Afgunst leidde ertoe dat steden of gemeenten door de buurtdorpen werden beschouwd als gemeenschappen van lomperds, armen of sukkelaars. Vaak leidde dat tot kermistwisten of collectieve ruzies. Een treffend voorbeeld daarvan was het geruchtmakende proces voor de Raad van Brabant in de zeventiende eeuw. Een hele rits Kempense gemeenten, waaronder Meerhout, werd voor dit Hooggerechtshof gedaagd omdat ze de kwalijke gewoonte hadden de Mechelaars voor Maneblussers uit te schelden.
Reeds decennia lang loopt Meerhout fier te zijn over de bijnaam Katten. De verklaring over de oorsprong was dat in vroeger tijden wel zeven heren elkaar als katten beloerden, hopend hun actieradius in dit dorp te kunnen uitbreiden. Zeker is dat de vrijheid Meerhout cijns- of belastingplichtig was aan meerdere “heren”: het Huis van Diest en Weyere, het Huis van Nassau, de Hertog van Brabant, meerdere abdijen… Maar we vonden in een drie eeuwen oude Lovense Almanak een lijst van spotnamen, met voor Meerhout: Kattenstropers. Het wild was een privilege van de heren. Bijgevolg zagen de Meerhoutenaren zich verplicht katten in de strop te vangen voor de (feest)stoofpot. Een eretitel klinkt wel enigszins anders… De dorpelingen milderden hem dan ook wijselijk tot Katten en lijken er nog steeds gelukkig mee.
Jos Sterckx


Powered by http://wordpress.org/ and http://www.hqpremiumthemes.com/