Gaan ook de Bavostappers voor een kerstmarkt!?

december 20, 2018 Paul G Tochtverslagen

“Paul, zo’n kerstmarkt, dàt moesten wij ook eens organiseren met onze club.”
“Een kerstmarkt, Leon?”

“WSP Leuven krijgt hier met zijn wandeling over de kerstmarkt in Leuven wel 14 bussen op bezoek. Weet je wel goed wat dat is?”

“En waar gaan wij die 14 bussen laten parkeren, Leon?”

“Geen hypothetische vragen, hè. Problemen lossen we wel op als ze zich stellen. Ge kent toch die loodgieter van Vilvoorde nog wel, zeker. (Jean-Luc Dehaene nvdr.)
Die zei dat ook altijd en die heeft het in zijn tijd toch ook niet slecht gedaan.”

Hij raakte wat geëmotioneerd en op zijn gezicht verscheen een zachte, rode gloed die mooi contrasteerde met zijn witte en fris gewassen haren. Ze waren weliswaar al wat dunner geworden, maar zorgden toch nog voor een warm dekentje op deze koude namiddag.
Zo had Lydia hem graag en haar warme glimlach spoorde hem aan om zijn idee nog wat meer kracht bij te zetten.

“14 bussen met ongeveer 50 man aan boord! Dan hebben we al 700 man, zonder al die wandelaars die op eigen houtje komen, maar die ook massaal op die kerstmarkt zullen afkomen. En je weet toch, op zo’n moment laten de mensen de centen graag rollen. Hij had duidelijk zijn rekening al gemaakt.”
Ook de voorzitter stond geïnteresseerd te luisteren en knikte instemmend. Het duizelde hem een beetje dat zijn schatbewaarder zo bevlogen zijn idee stond te verkondigen. Maar misschien zat daar ook wel de tweede Quadrupel van La Trappe voor iets tussen. In ieder geval zag ook hij de euro’s al in de kassa’s vliegen.
Ja, zijn penningmeester, die mocht er wel zijn. Dat was een goeie. Nog zo’n Quadruppelke. Wat zou dat nog smaken!

“Ook al gedacht aan een kraam, Leon?!”

“Tuurlijk! Een viskraam.”

“Een viskraam!?”

“Makkelijk eenvoudig. Iedereen komt daar op af. En we gebruiken daar ons rode jetonneke voor. Daar zetten we bv. een prijs op van 4 euro. Ik wil nu niet beweren dat iedereen graag vist, maar van de, laat ons aannemen 4000 deelnemers die we die dag dan zeker over de vloer gaan krijgen, zullen er toch wel graag 3000 een visje willen vangen.
Tel dàt dan maar eens allemaal bij elkaar!”

De voorzitter slikte eens ferm en het zweet brak hem uit, maar het was niet meteen duidelijk wat daar de oorzaak van was.

“En we zetten nog een hoop snoep in die kraam. Verkoopt altijd. Mia is trouwens de ideale persoon om dat aan de man te brengen. Ze mag er alleen niet te veel zelf van snoepen.
En de Ludo zal wel voor die kraam zorgen. Zijn baas zal nog wel ergens een keet hebben staan die we daarvoor kunnen gebruiken. Die krijgt alles van zijn baas gedaan.”

Leon was inmiddels zo opgedraaid en vervuld, verbaasd ook van zijn eigen creativiteit dat de zachte, rode gloed op zijn gezicht verworden was tot donkerrood, de zachte witte haren ondertussen verward en stijf alle richtingen uitwijzend.“Kom, Leon, ik wil iets gaan drinken.”
Lydia dacht er inmiddels het hare van en begon Leon stevig aan zijn mouw te trekken.
Hij pruttelde nog wat tegen, even maar, maar voelde toen zijn beide voeten weer de grond raken.
“En ik heb het koud.”

“Iets voor de volgende vergadering?” wist hij nog uit te brengen voor ze beiden opgeslokt werden door het gewoel van de kerstmarkt.

“ We zullen er eens over denken, Leon. Breng jij nu eerst de begroting voor volgend jaar in orde?”

Op de kerstmarkt was het ondertussen al behoorlijk druk geworden. De duisternis was ingevallen en de wisselende, zachte kleuren maakten het stadhuis nog veel mooier dan het al was.

Het was fris, echt koud zelfs, zeker met die oostenwind die, waar hij de kans had, de dichtheid van de winterjassen danig op de proef stelde. Beschutting was er vooral te vinden tussen de kraampjes waar het over koppen lopen was.
Op zo’n moment denkt gelukkig niemand aan die gekken die met heel foute bedoelingen op dergelijke samenscholingen afkomen.
Velen zochten echter ook graag wat warmte op in de talrijke cafeetjes. Het heeft ons heel wat tijd gekost om zelf een warm plekje te vinden waar we met onze eerder talrijke groep binnen konden.

De tijd vliegt. Altijd. Dat betekende dat om 21 u. onze laatste busuitstap van 2018 een feit was. Als dank voor onze talrijke aanwezigheid had de voorzitter van WSP Leuven ons nog twee flessen cava meegegeven. Daar hebben we natuurlijk met veel plezier twee meegereisde Bavostappers blij mee gemaakt.
Wij zijn overigens altijd gelukkig als de leden ons willen volgen op onze activiteiten. Daarom kon er ook vanwege het bestuur nog wel een kleine attentie af.
‘Merci’ aan iedereen die erbij was.

Goedkoop is zo’n uitstap natuurlijk niet, maar we vertrouwen, na vandaag meer dan ooit, op onze penningmeester. We zijn er wel gerust in: onze begroting zal ook dit jaar wel weer kloppen.
Slaap op beide oren. Wij doen dat ook.

Met dit eerste wandelkrantje van 2019 starten we dus ook weer met een heel nieuw programma. Leg het niet te ver weg en denk ook af en toe eens aan uw club.

Vooral op onze eigen organisaties, Wintertocht, Pootzaktocht, Scherpgemetentocht en Spek en eierentocht, willen wij graag veel van onze leden ontmoeten. Het zijn ook de enige momenten waarop wij onze kassa kunnen spijzen. Leon zal er je dankbaar voor zijn.

Alle goeds in 2019!

Paul

Comments are currently closed.


Powered by http://wordpress.org/ and http://www.hqpremiumthemes.com/